Veni Sancte Spiristus (3 tomy)

Ks. Jerzy Szymik, trylogia Veni Sancte Spiritus

I: Życie z Ewangelii

Komentarze do 250 fragmentów czterech ewangelii, które słyszymy podczas liturgii – od pierwszego rozdziału Mateusza do dwudziestego pierwszego rozdziału Jana. Czytamy we wstępie tomu o pragnieniu, aby zanurzona w mądrości Kościoła duchowa linia tych tekstów „była zarazem bardzo osobista (stąd tyle odniesień do życia księdza). Jestem przekonany, że właśnie w ten osobisty sposób odczytana i nazwana staje się także bardzo osobista dla czytelnika, już w konkrecie jego egzystencji”.

II: Światło z teologii

Zbiór rozpraw, esejów i rozmów, zróżnicowany gatunkowo: są i artykuły ściśle naukowe, i formy popularyzatorskie, a także wywiady. Autor prezentuje tu teologię bliską ludziom jako „naukę wiary, jako wędrówkę rozumu za sercem dotkniętym przez Boga łaską wiary”, a ostatecznie takie słowo o Bogu, które jest „nie monologiem, lecz roz-mową o Bogu, rozmową, w której bierze udział sam Bóg”.

III: Moc ze Słowa

Teksty publicystyczne: 65 felietonów rubryki „As z rękawa” zamieszczonej w „Gościu Niedzielnym”. Poruszają i kwestie bieżące, i ponadczasowe; jest w nich i polemika, i refleksja; jest i gorąca reakcja, i spojrzenie z dystansu. Bo chrześcijaństwo w rozumieniu autora „ma nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek rozbicia namiotu w ludzkim świecie, w centrum społeczno-politycznej rzeczywistości – dla dobra świata i rzeczywistości”.

Wszystkie zamieszczone w trylogii teksty powstały w latach 2017–2022, na przełomie dekad, niektóre już w pandemicznych mrokach, wszystkie w cieniu zaraz znacznie groźniejszych niż atak wirusa. Ale też powstały w blasku niezmąconej nadziei, potężniejszej niż wszelkie zarazy. Duch, którego przyzywamy, jest bowiem Pocieszycielem, obiecanym przez Pana, który to na kilka godzin przed męką i śmiercią mówił do przygniecionych nadchodzącą klęską uczniów: „będę prosił Ojca, a Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze”. I dodał: „Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Ja żyję i wy żyć będziecie” (por. J 14,16-19).