Moralia Komentarz do Ks Hioba t 4 Księgi

Św. Grzegorz Wielki, papież, ur. ok. 540 r. W 574 r. porzucił życie świeckie i został mnichem. Założył kilka klasztorów. W 590 r., po śmierci papieża Pelagiusza II, został wybrany na jego następcę. W 596 r. wysłał misjonarzy do Anglii. Zmarł w 604 r. Był jednym z najbardziej znanych i poczytnych Ojców Kościoła na zachodzie.

 

Każda cnota jest tym mniej wartościowa, im bardziej brakuje jej pozostałych. Bardzo często zdarza się nam zobaczyć ludzi czystych, ale niepokornych, pozornie pokornych, ale bez miłosierdzia, pozornie miłosiernych ale niesprawiedliwych, pozornie sprawiedliwych, ale ufających raczej sobie niż Panu. I na pewno nie ma prawdziwej czystości w sercu ten, komu brak pokory, albowiem za sprawą pychy, która niszczy go wewnętrznie, popełnia nierząd, odchodząc od Bożej miłości, a kochając siebie. Nie jest też prawdziwa pokora, która nie łączy się z nim miłosierdziem, ponieważ nie może być nazwana pokorą, gdy nie potrafi pochylić się ze współczuciem nad nieszczęściem brata. Ani nie jest prawdziwe miłosierdzie, które nie ma nic wspólnego z należytą sprawiedliwością, bo miłosierdzie, które może być splamione niesprawiedliwością, nie potrafi się zmiłować nad samym sobą. (...) Zatem jedna cnota bez innych jest albo niedoskonała, albo jej nie ma.

 

 

Autor: św. Grzegorz Wielki