Moi grzesznicy

Problem grzechu jest nie tylko trudny do opisania, ale i wart opisania. To męczy, dręczy, pali człowieka, póki z nim nie upora się egzystencjalnie, nie odzyska swej godności, swego człowieczeństwa. Zaczęłam drążyć fenomen grzechu zarówno u świętych, jak i u wielkich ludzi. Nie dla ich obnażenia w oczach potomnych, lecz żeby zobaczyć siebie jako grzeszną, z szansa na "obmycie z grzechów", na wyjście z udręczeń zawinionych i niezawinionych.


Po wydaniu książki "Moi Świeci" otworzyły się dla mnie nowe przestrzenie do refleksji, gdyż święci, o których tam pisałam, domagali się wielu dopowiedzeń. Sens świętości leży w wyzwaniu rzuconym grzechowi i złu, jakie panoszą się i we mnie, i w świecie.


Nasza epoka wegetująca w zaćmieniu Boga i wartości transcendentnych domaga się otworzenia na głębię duchowości, do której wyrażania ze swej natury powołane są symbole, zwłaszcza gołąb i wąż. W tradycji chrześcijańskiej gołąb symbolizuje miłość, świętość, Ducha Świętego, pozostając w opozycji do wszystkiego, co oznacza wąż, tj. wszelki grzech, pokusę, szatana. Gołąb i wąż - te symbole skrywają tajemnicę świętości i grzeszności. W "Moich grzesznikach" staram się przybliżyć te tajemnice w doświadczeniu znanych postaci i swoim własnym, spoglądając w pokutnej nadziei na gołębie i na węża w odniesieniu do Światła. W odniesieniu do świętości i grzechu pojednanych na Krzyżu Chrystusa.