Gdzie mieszka Bóg

„Dlaczego napisałam tę książkę? Może dlatego, że znalazłam prawdziwą przyjaźń i nie chcę jej zachowywać wyłącznie dla siebie… Postanowiłam więc napisać o tym swoim wielkim odkryciu w nadziei, że może w ten sposób spłacę choć cząstkę długu, który wobec „mojej” Świętej zaciągnęłam i wciąż zaciągam… Mam też nadzieję, że… pisząc o owocach swojej przyjaźni z tą Świętą, zachęcę innych do poszukiwania własnych dróg do Boga i własnych przyjaciół w niebie. Bo święci są jak poręcze schodów, po których wchodzimy do nieba; gdy mamy dużo sił i wszystko wokoło układa się pomyślnie, nawet nie myślimy, żeby się ich trzymać, lecz gdy przychodzi kryzys i każdy kolejny krok po schodach sprawia niewypowiedzianą trudność, wtedy warto wesprzeć się na poręczy, ważne jest jednak, żeby była ona dopasowana do naszego wzrostu i wielkości naszych dłoni” (Dorota Krawczyk).